می‌شه
بخاطر ما خواننده‌هاتم شده نری بلاگ‌اسپات و برگردی به یه جا که فیلتر نباشه و ما
بتونیم راحت بخونیمت. وقتی که حالمون خیلی خرابه سریع صفحه‌تو باز کنیم و بخونیمت.
وقتی به اکانتِ gooder مون هم دسترسی نداریم باز بشه بخونیمت؟!
لااقل
بخاطر این همه علاقه‌ای که یه عالمه آدم دارند برای خوندنت نرو جایی که نشه توی
اوج نیاز به خوندنت، به نوشته‌هات دسترسی پیدا کرد...
بعد
از مدت‌ها دلم خواست برای اولین بار بهت ایمیل بزنم
.
حالا
هرجور خودت صلاح می‌دونی رفیق...
برای خودم و تمام کسانی که وبلاگ‌شان را از دست داده‌اند متاسفم؛ متاسفم که بلاگ‌اسپات را امن‌تر از هرجای دیگری پیدا کرده‌ام. متاسفم که پشت گوگل پنهان شده‌ام به خیال این‌که هک شدن گوگل شاید از محالات باشد. متاسفم که در بلاگ‌اسپات فیلتر می‌نویسم و بین‌مان دیواری از گودر و فیلترشکن و غیره گذاشته‌ام. بلاگری که هفت‌سال از زندگی‌اش را وقف نوشتن در جایی کرده باشد و به یک باره و بدون اطلاع قبلی همه را از دست داده باشد، ترسیده است، غمگین است، دلش امنیت می‌خواهد؛ امنیت مجازی، امنیت نوشتاری، امنیت خاطرات...
